Vanmorgen mocht ik me weer melden voor een nieuwe controle bij mijn longarts. Na mijn operatie wilde hij me even zien, hoe alles was gegaan qua narcose en mijn herstel. Nou daar zat ik dan.... trots als een pauw want ik kon hem melden dat alle 'Prednison" kilo's eraf waren. 17 kilo in totaal! Hij keek me met een grote glimlach aan...
Ik vertelde dat ik wat extra zuurstof had gekregen na de operatie en dat ik wel wat complicaties had gehad qua maag, maar dat ik op dag 2 al zonder zuurstof kon, maar dat ik alleen bijna 2 weken mijn inhaler niet kon gebruiken. Ik heb de Foster Nextinhaler en dat is er 1 met poeder waarin niet alleen Ventolin zit, maar ook antibiotica en daar moet je een flinke ademteug voor nemen om die binnen te krijgen en dat was eigenlijk het probleem. Dat lukte niet. Gelukkig werd de pijn in mijn buik steeds minder en kon ik hem na 2 weken dus weer gebruiken. Werd gelijk weer minder benauwd en zakte mijn ademhaling weer naar mijn buik in plaats van hoog op de borst. Het besef dat ik niet zonder dat ding kan vond ik niet fijn, maar de longarts zei gelijk; heb geduld.... hihi. Hij gelooft er duidelijk nog in maar ik heb geen geduld want ik wil NU weer die stijgende lijn zien! :-) Mijn verhoogde bloeddruk die steeds gemeten wordt in het ziekenhuis is nu overgezet ter controle bij de huisarts dus ook dat vond hij prima! De komende 3 maanden moet ik deze regelmatig laten meten. Zal absoluut te maken hebben met alles wat er het afgelopen jaar is gebeurd zei de longarts. Het is ook niet niks en sprak zijn bewondering uit hoe ik met de hele Sarco en alles eromheen was en ben omgegaan. Ik was nog trotser dan toen ik binnenkwam! Wat leuk dat hij dat zegt, toch? Hij vindt dat ik echt alles uit de kast trek om beter te worden en dat ik het heel goed doe.
Over 4 weken weer terug want hij wil mij voor onze geplande vakantie nog even zien. Gewoon voor zijn gemoedsrust en eerlijk gezegd ook van de mijne. Ik zie naarmate de vakantie dichterbij komt weer wat beren op de weg... Ook wordt mijn vermoeidheid opnieuw bekeken aan de hand van de vermoeidheidstest hoe dat nu gaat, omdat dit nog steeds een grote impact heeft op mijn dagelijkse bezigheden. Goed nieuws ook afgelopen maandag gekregen in de kliniek nav de maagoperatie dat ik langzaam weer mag beginnen met sporten. Ook daar was de longarts heel blij mee en ga dan ook vanmiddag weer mijn gezicht laten zien bij de fysio. Zal ik lekker alleen gaan fietsen, maar van alleen dat al, word ik heel blij! Daarna weer rusten.... ik weet het. Stapje voor stapje, maar dan kom je er ook!